Een uniek reisverslag door het prachtige IJsland

Inleiding

In de zomer van 2005 was mijn Zambezi voor de tweede keer op IJsland. Het betreft een standaard Zambezi, jaargang 1998; alleen heeft Aart Kok de wagen destijds op mijn verzoek afgeleverd met grotere wielen van 15 inch diameter, omdat ik er meteen dat jaar mee naar IJsland ging.

Dat jaar werd reeds bewezen dat de Zambezi goed bestand is tegen de natuurkrachten van IJsland. Hij bleek beter stormbestendig dan wij zelf. Eén nacht zochten wij onze toevlucht in de auto toen het angstwekkende lawaai van de zware storm ons teveel werd. De ochtend erna bleek de Zambezi geheel ongedeerd, hoewel de wind kans had gezien de wagen enkele centimeters zijdelings te verplaatsen!

Technische aanpassingen

Voor de expeditie van 2005 heb ik om de 15 inch velgen grotere terreinbanden in de maat 195-R15 gemonteerd. Deze banden passen nog juist binnen de originele kunststof spatborden, nadat ik deze hoger op de wagenbak heb vastgeschroefd. De Zambezi is daardoor nog enkele centimeters hoger op de wielen komen te staan. Hij ligt nu mooi horizontaal achter de trekauto. Dat is een 2005 Jeep Cherokee 2,8 CRD, waarvan ik het onderstel circa 6 cm heb laten verhogen vanwege de van origine krap bemeten bodemvrijheid tussen de voorwielen. De trekhaak zit dus ook hoger.

Deze combinatie heeft enkele voordelen. Niet alleen is de toch al ruime bodemvrijheid van de Zambezi vergroot tot bijna 40 cm, ook ligt de dissel hoger boven de weg. Ik hoef nu niet meer het steunwiel van de dissel te halen, dat vroeger nog wel eens contact met de grond maakte op slecht begaanbare wegen. Tenslotte is de doorwaaddiepte toegenomen. Tot 55 cm waterdiepte is er geen risico dat de wagen gaat drijven. En dat komt aardig overeen met de veilige doorwaadcapaciteit van de auto (en mijzelf!). Het kan overigens geen kwaad er nog eens voor te pleiten om vooraf altijd zelf met lieslaarzen de waterdiepte en bodemgesteldheid te peilen, tenzij men juist een voertuig heeft zien passeren en men de diepte goed heeft kunnen inschatten. Altijd hoort men wel verhalen van vakantiegangers, die in het water de motor van hun auto hebben geruïneerd.

De voorzijde van de Zambezi heeft wel enigszins te lijden van het steenslag afkomstig van de achterwielen van de auto. Het kunststof materiaal kan er overigens wel goed tegen, maar gaat oppervlakkige putjes vertonen. Echt ontsierend is het ook weer niet. En je kunt tenminste zien dat je ergens bent geweest! Wel heb ik vooraf de witte reflectors van de spatbordjes verwijderd. Uit ervaring weet ik dat die worden verbrijzeld door het steenslag. Bovendien is het raadzaam de slotjes van het wagendeksel af te schermen. Na een rit waar modder en zand worden opgespat krijg je ze anders niet eenvoudig weer open. Een andere kleine aanpassing is het verzwaren van de rubberen steunen waar het deksel in gesloten toestand op rust. Deze krijgen veel te verwerken op slechte wegen.

De verhoging van de wagen vereist natuurlijk ook een hogere plaatsing van het deksel in opengeklapte positie. Aangezien het maar om enkele cm’s gaat, volstaan een paar simpele houten blokjes. Hebben we die niet toch allemaal al bij ons om oneffenheden in het terrein op te vangen, als we niet op een biljartlaken kamperen?

Belading en uitrusting

Mijn uitgangspunt is dat vooral in moeilijk terrein het gewicht van de aanhanger zo gering mogelijk moet zijn. Een zware aanhanger kan problemen veroorzaken doordat deze niet-aangedreven wielen heeft, wat juist in strijd is met de basisgedachte van een 4-wiel aangedreven voertuig. Op een mulle ondergrond of losse steenslag, vooral bergop, kan de tractie van de trekauto op een bepaald moment onvoldoende worden. Aan de motorische trekkracht zal het niet liggen bij de moderne krachtige 4×4’s, maar de wielen kunnen gaan doorslippen.

De meeste bagage wordt dus in de auto geladen en de bergruimte van de Zambezi wordt benut voor volumineuze zaken, zoals slaapzakken, klapstoelen etc. Hoewel mijn Zambezi is voorzien van jerrycanhouders, plaats ik alle jerrycans (2 x 20 l water en 2 x 20 l brandstof) in de auto. Voor de brandstof dan wel metalen jerrycans gebruiken; die zijn reukloos als ze van buiten maar schoon zijn. Het reservewiel van de Zambezi heb ik op de dissel gemonteerd en brengt nauwelijks gewicht op de as van de wagen. De voortent kan gewoon thuis blijven. Op IJsland reis je van plek naar plek en dan is het opzetten van de voortent de moeite niet waard. Bovendien kan je zo optimaal profiteren van het kamperen zonder haringen, die op IJsland niet overal gemakkelijk (rotsbodem) of juist te gemakkelijk (lavazand) de grond in gaan

.

Wel moet ik bekennen een concessie te doen in het minimaliseren van gewicht. Ook op vakantie hecht ik aan een perfecte nachtrust. Mijn Zambezi is voorzien van niet alleen een lattenbodem, maar ook een 12 cm dikke schuimrubber matras die op maat is gemaakt. Deze matras is niet licht, maar het slaapcomfort is als thuis. Het deksel van de Zambezi kan nog net dicht.

Tenslotte adviseer ik naast het reservewiel ook nog een extra band mee te nemen. Op de slechte wegen merk je niets van een lekke band van de aanhanger. Dus als je het ontdekt is hij bijna zeker al aan flarden. Een bandenmonteur is wel te vinden, dan heb je weer een reservewiel.

Conclusie

Het beladen gewicht zal in de buurt van 450 kg liggen. Bij dit gewicht heeft de standaard as van de Zambezi geen enkele moeite met de safaricondities op IJsland. De aanhanger gedraagt zich perfect op de slechtste trajecten. Ook na deze tweede vakantie op IJsland vertoont hij nog geen enkel spoor van vermoeidheid. De IJslanders geven trouwens zelf het voorbeeld dat dit moet kunnen. Die razen door het land zelfs met gewone Combicamps getrokken door hun dikke 4×4’s. (Nog even een IJslandse slimmigheid: om steenslagschade aan de vouwwagen te voorkomen spannen zij soms een soort net onder de dissel dat het gat tussen auto en wagen over de gehele breedte overbrugt.)

Dit verhaal is natuurlijk geen ontmoediging om een Off-Road Zambezi aan te schaffen; die heeft natuurlijk van huis uit een paar voordelen. Beschikt u echter over een gewone Zambezi (nou ja, een Zambezi is natuurlijk nooit gewoon), laat u dan niet weerhouden om er avontuurlijke reizen mee te maken.

Fam. Hilarius